Bij leven
nog geen stap op de weg
en een verleden dat nooit had bestaan.
Liefdes
hij vergat zichzelf
te laten verdwijnen
Bij leven
nog geen stap op de weg
en een verleden dat nooit had bestaan.
Liefdes
hij vergat zichzelf
te laten verdwijnen
En nog wist ik niet dat hij zo dicht bij mij was
waarom is dit zo mooi
het vlucht van mij weg
ik reik zover als ik peins
hij kwam dichterbij
we herkenden elkaar
hand op mijn schouder
we zijn wat we zien.
De uren die het niet zijn
een leven
van naarstig verzamelen
het avondrood van
de diefstal van de tijd.
Zie je
ogen vol licht
ik hou van je, ik hou van je...
O ja, ik hou van je,
Maar ik kan het toch niet zeggen.
....
De vreemde snelden voorbij
en zij
spelde de woorden
waar meeuwen vochten
vaag en donker
in het water.
Ik zie het voor mij
het kost mij moeite,
nog eenmaal
water tussen mijn vingers voelen.
Nog eenmaal voelen dat ik niets ben
en het besef van dit heimwee. .
In beweging,
aarzelend
Het toneel dat voor zijn ogen afspeelde,
Ja,
ik heb je verwacht
zeer opgewonden
te zien aan haar vuurrode kleur.
Geamuseerd.