Boekkrabbels
maandag 11 juni 2012
Toen zag hij zichzelf,
streek het haar om zijn grijze slapen glad.
Hij lachte met de lach om wat men verloren waant.
Nu is het uur waarop de geliefde mij wachtte...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Nieuwere post
Oudere post
Homepage
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten