Boekkrabbels
maandag 11 juni 2012
Toen was ze een tijdje stil, steeds donkerder de regen,
de regen hield niet op.
Ze stond op en zei:" Niet vergeten.""
Als stof langs de kant van de weg waarop je trapt.
Ze liep weg.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Nieuwere post
Oudere post
Homepage
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten